De zaterdag column

Oliestel.

Ons buurmeisje Binta komt langs voor een snoepje.

Ik vraag haar of zij een adresje weet waar ik petroleum kan

kopen. Ze vraagt mij om een lege fles en gaat het wel even

voor mij halen bij een tante van haar in de buurt.

Zij verkoopt kleine hoeveelheden aan huis en verdient er op

deze manier iets bij. Ondertussen maak ik het oliestel schoon

dat van mijn Oma is geweest.

Een robuuste tweepitter die nog in prima staat verkeert.

Een welkome aanvulling voor onze keuken. We hebben een

gastankje met één pit om op te koken, maar deze kunnen we

moeilijk op een lage stand krijgen.

Als Binta terug is testen we het stel, het is wel zaak een tochtvrij

plaatsje te vinden want we willen geen roet.

In de bijkeuken heb ik een tafeltje neergezet met een rood-wit

geblokt kleed erop. Het geheel ziet er uit als een decor uit de

jaren vijftig.

Leo is een ster in het maken van gehaktballen. Eerst het vlees

door de gehaktmolen. Nog zo’n attribuut dat we herontdekken.

Bij een kringloopwinkel in Nederland heb ik een verdwaald

exemplaar gekocht voor twee euro.

Een zwaar gietijzeren geval waar een slager jaloers op zou zijn.

’t Was voor we vertrokken naar Gambia nog een hele zoektocht

om bruikbare spulletjes op te sporen die werken zonder elektri-

citeit. Een waswringer is bijna niet meer te krijgen maar

marktplaats bood uitkomst.

Een vriendelijke man uit Groningen was bereid het gevaarte per

post naar Alkmaar te sturen.

Handig als je alle was met de hand moet doen, het scheelt veel

ellebogenwerk. Naast de put is een beuntje gemaakt waar de

wringer op is gemonteerd, met een teil eronder hebben we een

mooie alternatieve wasinrichting.

Sinds twee maanden hebben we zonnepanelen die voor electri-

citeit zorgen maar niet voldoende om de stofzuiger te gebruiken.

Met bezem en stoffer en blik ga ik elke dag een vertrek te

lijf. Er waait veel stof naar binnen dus is het een echte zweetklus

om de vloer weer schoon te maken.

Vandaag is de kamer aan de beurt, het grootste oppervlak, ik houd

mezelf voor dat het goed is voor de conditie en de lijn.

Maar ik heb geen lol in deze sport en ben blij als ik klaar ben.

Ondertussen heeft Leo de gehaktballen gemaakt, ze staan al te

pruttelen op het oliestel.

We maken er een intiem dineetje van en voor het sfeerlicht haal

ik de antieke olielamp tevoorschijn en plaats hem op tafel.

Hij verspreidt goed licht dus we laten de spaarlamp uit.

Veel gezelliger.

“Eet smakelijk Swiep!”.

“Van ’t zelfde Saar!”.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou