De grote Mangoboom is niet meer. Na meer lasten dan lusten besloot ik na wikken en wegen om de grote Mangoboom, die pal voor het huis stond, te laten omhakken.
Vorig jaar wisten we ons geen raad met een overvloed aan "zieke"Mango's. Eten kon niet omdat er een beestje in zat die er voor zorgde de Mango's te transformeren tot een soort verfbommen. Als er eentje uit de boom viel explodeerde de vrucht, en een supergladde moes zorgde voor halsbrekende toeren. Regelmatig bijna uitglijden is niet prettig in de kleverige brij. De boom was zo groot dat er na de "rijptijd"een kruiwagen per dag aan Mango's uitviel. Wat mot je ermee?
Heel Tanji is één grote Mangoboomgaard, ik zou bij benadering niet weten om hoeveel boven het gaat maar we spreken over honderden. Eén boom meer of minder maakt niet veel uit.
Iedereen zit dus met een flink overschot in z'n maag. Mocht ik Mango willen eten liggen ze letterlijk voor het oprapen. Wat niet geconsumeerd wordt ligt weg te rotten.
Hele zwermen vliegen komen er op af en dat is ook niet prettig voor de Comboundbewoners.
We moesten op den duur grote kuilen graven in de Compound om de vruchten te begraven.
In had dit jaar geen zin in een nieuw mangograf, dus vóórdat de nieuwe oogst kon groeien; "De bijl erin".
Spannende uren volgden, Ousman en Company vonden het wel een "leuke" uitdaging.
Vriend Abdulai ging eerst maar eens bovenin de zijtakken te lijf.
Wordt vervolgd...............
Fo waati koteng,
Groet van Isatou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten