Er zijn ook Gambianen die in het bezit zijn van een eigen personenauto. Nog altijd is de "Jeep" in mijn bezit. Toen Leo en ik zes weken in Gambia woonden hebben we deze "zoveelstehands" Suzuki gekocht.
Leo reed altijd en ik was passagier, nog steeds ben ik geen held op wielen, maar ik blijf stug door oefenen en rijd er soms mee naar het strand.
Binnendoor!! hobbelend over de zandwegen, zodat ik niet hoef door te schakelen naar z'n vier :-)
Soms effe met de jongens er op uit blijft leuk en ik gedraag me in hun gezelschap natuurlijk heel stoer, en weet de auto naar de kust te brengen. Dan kriebelt het van binnen en wie weet ga ik volgend jaar toch maar weer eens wegenbelasting en verzekering betalen zodat ik "echt" mag rijden.
Maar voorlopig nog even lekker voor spek en bonen, ondertussen prevel ik het liedje "Een karretje wat op de zandweg reed"
Een karretje wat op de zandweg reed,
De maan scheen helder, de weg was breed,
Het paardje liep met lusten,
'K wed dat het zelluf de weg wel vindt,
De voerman lei te rusten,
Ik wens je wel thuis me vrind, me vrind,
Ik wens je wel thuis me vrind..........................
Fo waati koteng,
Groet van Isatou
1 opmerking:
Astrid, gewoon verlengen die
wegenbelasting. Het geeft je zoveel
vrijheid zo'n auto.
Kan ousman rijles nemen en een
rijbewijs kopen.
Gewoon doen;)
Petit Adji
Een reactie posten