zaterdag 25 juli 2009

De zaterdagcolumn

Komt er weer eens eentje..........

Marskramer

Ik hoor gekakel en zie “Chicken Modu”het erf oplopen, een

bekend figuur in ons dorp.

Hij verkoopt zelf gefokte kippen voor consumptie.

Drie levende kippen, ondersteboven hangend met de pootjes

aan elkaar gebonden, wachten lijdzaam hun lot af.

Voor veel mensen een doodnormale zaak en handig als je geen

koelkast bezit, je kan zelf bepalen wanneer Mina de pan in gaat.

Wél zelf slachten natuurlijk.

Eén keer heb ik dit schouwspel gezien, voor mij iets te veel

bloed en veren, dus koop ik, heel laf en schijnheilig, mijn kip

bij de supermarkt uit de diepvries.

Chicken Modu stuur ik een deurtje verderop.

Regelmatig komen er Marskramers langs met allerlei koopwaar.

Zij dragen de handel mee in houten zelfgemaakte koffers

voorzien van een glazen deksel. Zo wordt de waar geëtaleerd.

Horloges liggen uitgestald tussen haarelastiekjes of oorbellen,

“Made in China”, dus veel goudkleurig plastic, maar meestal

koop ik toch een paar haarspeldjes.

’t Zijn vaak arme sloebers uit Senegal of Guinee die op deze

manier in hun levensonderhoud proberen te voorzien.

Bij de groothandel wordt een partijtje ingekocht en met een zeer

kleine winst van de hand gedaan.

Zwaar leven; sjouwen in de brandende zon en de hele dag lopen

van dorp tot dorp.

Veel houden ze er niet aan over want om dit werk te mogen doen

moet je een vergunning kopen.

Je kan het risico niet nemen zonder dit document op pad te gaan,

de politie is alert op landlopers, en zijn in dat geval niet zo

vriendelijk als je betrapt wordt.

Als er iemand komt met toiletartikelen koop ik in de regel een

stukje zeep of wat scheermesjes, dan heeft hij er weer wat

inkomen bij.

Vandaag heb ik mazzel, nét op het moment dat ik thee aan het

zetten ben, komt er een meisje langs met op haar hoofd een grote

schaal vers geplukte munt.

Vijf bosjes gekocht, twee gelijk in de theepot, de rest leg ik te

drogen in de zon, dan kan je het prima bewaren.

Ik ben aan al die kooplui gewend geraakt, het heeft wel

iets gemoedelijks. Pure nostalgie ook!

Je waant je terug in de tijd toen de groenteman en de scharensliep

nog aan de deur kwamen.

Nog éven en ik hoef de deur niet meer uit.

Veel gezelliger dan je boodschappen bestellen via Internet!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Geen opmerkingen: