Opeens hoorde ik door mijn Mp3-muziek heen gejammer. Op onderzoek!
Achter de nieuwe woning trof ik een geit aan die op het punt stond te bevallen, ik kon zien dat het dier pijn had en had het idee dat het dier hulp nodig had maar............., hoe help je zo'n aanstaande moeder als je geen vroedvrouw of dierenarts bent?
Eerst maar eens half in paniek, navragen bij de compoundbewoners wat te doen, tja......... gewoon laten gaan was het advies, dit gedrag is normaal zo werd mij verzekerd, en men ging onverstoorbaar over tot de orde van de dag, ik moest dus de natuur zijn gang laten gaan.
Ik stond figuurlijk met mijn neus boven op de geit, wat erg vreemd gevonden wordt.
Maar voor mij was het de eerste keer dat ik een geitenbevalling kon zien. Ik stond meer de bibberen dan de geit. Na de zoveelste wee en hevig gemekker kwam het jong(etje) ter wereld, het moederinstinct is groot, ze weet wat haar te doen staat, de baby wordt gewassen en van de vliezen ontdaan. Het was zo'n fascinerend schouwspel ik ging er totaal in op, zodoende mistte ik dat zoon nummer twee! geboren werd.
Plots lag daar een broertje, iets kleiner, maar na de wasbeurt even knap.
Een half uurtje na de geboorte liepen de twee knaapjes al heel dapper met moeder mee de afrikaanse weide wereld in................'t blijft een wonder!
Fo waati koteng,
Groet van Isatou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten