Regen.
Het is zover. Vannacht is de eerste echte regenbui over ons
heen getrokken. Een wolkbreuk met veel wind, het regen-
seizoen is begonnen.
We staan op om te controleren of er lekken zijn.
We hebben een degelijk golfplaten dak laten plaatsen, er
zitten diepe goten in elk deel om het water af te voeren.
De nok is afgedekt met speciale kappen, maar we hebben
kieren gezien en vertrouwen het niet helemaal.
Gelukkig blijkt na inspectie dat alles waterdicht is.
Er komen geen emmers aan te pas. Opgelucht gaan we weer
naar bed. Van slapen komt het eerste uur niet veel vanwege
het lawaai. Plotseling houdt de regen op, maar er moet veel
water gevallen zijn.
Ben benieuwd of de compound in een modderpoel veranderd
is, dus sta ik ’s morgens vroeg op om te zien hoe het erf erbij
ligt. Met de modder valt het mee, maar er zijn veel Mango’s
uit de boom gewaaid. Ousman verzamelt een kruiwagen vol
en ruimt de afgewaaide takken op.
Ondertussen veeg en dweil ik het trapje voor de ingang.
Zó gebeurd. De inpandige veranda is niet erg vies, de pas
geplaatste horren houden veel stof en zand tegen.
En natuurlijk zijn we vanaf nu goed beschermd tegen vliegen,
muggen en allerlei vreemde insecten, zodat we rustig buiten
kunnen zitten.
Je voelt en ziet meteen de verandering, alles is vochtig en klam.
Door al het water wat gevallen is barsten holletjes open waaruit
zwermen vliegende mieren tevoorschijn komen.
Binnen een uur ziet de lucht er zwart van. Nooit eerder heb ik
zoveel insecten gezien, vanachter de horren biedt het een mooi
schouwspel. Hagedissen blijven gewoon stilzitten met de bek
open, de maaltijd vliegt zó naar binnen. Ook allerlei vogels
duiken in de zwermen en doen zich tegoed aan deze overvloed.
Aan het eind van de ochtend vliegt er niet veel meer, maar krui-
pen de beestjes over de grond, na hun korte, enige vlucht, vallen
de vederlichte vleugeltjes af.
De hele ochtend heb ik geboeid gekeken naar alles om me heen.
Nu toch maar opstaan, om wat in het huishouden te doen.
Ik loop naar binnen en ben verbijsterd.
De huiskamer zit stikvol met mieren. Door de kieren in de nok
zijn ze met duizenden tegelijk naar binnen gekomen.
Gewapend met een bus insectenspray en bezem trek ik ten strijde.
Het duurt uren voordat alles is opgeruimd.
Met bezemen beginnen de afgevallen vleugeltjes opnieuw te
vliegen. Een natte doek kan ik niet gebruiken, alles blijft er aan
plakken. Bah, wat een gedoe.
Wat mij betreft kan het in het vervolg beter water lekken.
Dan pak ik de dweil of plaats een teil!
(vorig jaar geschreven, ben blij dat dit jaar de regentijd
voorbij is. Inmiddels heerlijk weer).
Fo waati koteng
Groet van Isatou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten