De Zaterdag Column

Baby

“Baby-boy is there!”

Niet begrijpend kijk ik mijn buurvrouw Houré aan.

“Baby-boy? Jij hebt toch een meisje?”

“Ja, maar ik bedoel Fatima niet, een niéuwe baby!”

“Waar dan en wie is de Moeder?”

Houré vertelt dat haar stiefmoeder twee dagen geleden is

bevallen van een zoon.

Ik ben verrast, ik heb niet gemerkt dat ze zwanger was.

Mariama draagt vaak kleurige, wijde gewaden, geen bolle buik

gezien.

Ik vraag of ik de baby mag zien, en wordt bij de hand genomen

door Binta en Leila, de zusjes van het nieuwe broertje.

Als ik het huisje binnenga moet ik bukken om mijn hoofd niet

te stoten aan de overhangende dakrand. Het is vrij donker in

het kamertje, ik zie alleen een bank en een stoel. We lopen

door naar het volgende vertrek, de enige slaapkamer.

In het tweepersoonsbed zit de moeder met de baby aan de borst.

Ze is blij me te zien en laat vol trots een mooi, piepklein jongetje

zien met een grote bos zwarte krullen.

Verder is er niemand aanwezig, bij geboorte gaat het leven ge-

woon verder.

De eerste weken krijgt de moeder rust om haar baby te verzorgen,

zonder kraamhulp en er komt geen kraamvisite met cadeaus.

Het jongetje heeft nog geen naam, dit wordt pas bekend gemaakt

tijdens de naamceremonie. Dan komen familie en buurtbewoners

bij elkaar, er wordt gezamenlijk gebeden voor een lang en gezond

leven.

Daarna maakt de buurtoudste de naam van het kindje bekend.

Wij hebben dit eerder meegemaakt toen Houré moeder werd, ook

nu worden we uitgenodigd en zijn van harte welkom.

Drie dagen later is het zover, we gaan in Afrikaanse stijl gekleed

op weg naar de ceremonie.

In een kring zitten de oude mannen te bidden, de vrouwen scharen

zich rond moeder en kind.

Na de gebeden volgt het moment dat de oudste vrouw in het gezel-

schap op de baby toeloopt met een scherp scheermes in de hand.

Iedereen kijkt toe hoe het hoofdje van de baby wordt kaalgeschoren.

Dit is om hem rein aan zijn leven te laten beginnen.

Daar liggen al die prachtige lokken.

Omdat ik het niet laten kon, heb ik een kraamcadeautje meegebracht.

Mariama had het nog niet voor de kleine en is er blij mee.

Helemaal niet gek hoor, alle baby’s zie je ermee.

Bloedheet of niet, een zelfgebreide Wollen Muts!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou