Stroom
Ik sta in de slaapkamer en steek de stekker van de staafmixer
in het stopcontact.
“Doet ie ‘t?”, schreeuwt Cerno, de elektricien.
“Ja, O.K.”, op deze manier test ik alle stopcontacten in huis,
en ze doen het allemaal!.
Vanmorgen zijn de zonnepanelen geplaatst. De afgelopen
dagen hebben we alles gekocht voor de Solar-installatie.
Bij de lasser hebben we een ijzeren frame laten maken waarin
de drie panelen bevestigd zijn.
Dit gevaarte is op het dak gehesen op een punt waar de meeste
zon schijnt.
In de bloedhitte hebben Cerno en zijn collega’s de stellage ge-
plaatst. “Wat een zweetklus”.
Daarna konden ze gelukkig verder werken in de schaduw en
werden er vijf accu’s op aangesloten.
Deze zijn gekoppeld aan een stroomomvormer zodat we in het
hele huis 220 volt hebben, zo hebben we ons eigen elektrabedrijf.
De zon schijnt altijd, levert de nodige energie en is nog gratis ook.
We kunnen de computer weer aanzetten, een lichtje maken of de
naaimachine gebruiken en misschien werkt de televisie.
Na acht maanden zonder is dat niet zo vanzelfsprekend meer en
ik kan me echt verheugen om eens een DVD te kijken.
Maar voor ’t zover is moeten we nog een dagje wachten voordat
de accu’s goed vol zijn opgeladen.
De volgende dag nemen we het ervan.
Leo zit de hele middag achter zijn computer en ik haal de naai-
machine tevoorschijn, ondertussen draaien we muziek, wat klinkt
het mooi via de geluidsboxen.
We hebben een koelkast op gas, maar deze kan ook op elektra dus
steken we de stekker in ’t stopcontact.
Aan het eind van de middag horen we een piepsignaal, de computer
slaat uit, de muziek zwijgt en de koelkast blijkt niet meer te koelen.
We zijn wat te enthousiast geweest en komen er achter dat we
selectief te werk moeten gaan.
Dit lossen we op door de koelkast voortaan weer gas te geven en
in plaats van de computer moet het Notebook weer uit de kast.
Het wordt weer een avondje als vanouds.
De kaarsen weer aan, gezellig, en we moeten wachten tot de
accu’s weer zijn opgeladen.
Dit zal waarschijnlijk een volle dag duren.
Inderdaad zijn de accu’s de volgende avond weer vol.
Een kwestie van geduld en leren hoe we de voorraad stroom
moeten verdelen over nut en ontspanning.
We kiezen voor de ontspanning, de TV staat aan en we zijn écht
een avondje uit met een DVD van Circus de Soleil.
Fo waati koteng,
Groet van Isatou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten