De timmergroep Ibrahim, Abdulay en Ousman gaan een dak maken bij een oom van Ousman.
Oom Yousouf wilde die toubabvrouw wel eens ontmoeten, ik wilde er wel een dagje uit vandaar dat ik ben meegegaan naar Bousoumballa.
Elke keer werkt de naam van het dorp op mijn lachspieren, niet in de laatste plaats door een zelf bedachte ezelsbrug om de naam van het dorp te onthouden. Boezem en Ballen.
Voor de timmermannen werd het een zware zweetklus, de temperaturen beginnen steeds meer op te lopen, maar desondanks werd het een gezellige dag.
Ik werd door de gastvrije familie de hele dag onder de mangoboom gestationeerd, zo kon ik het genieten van het enige schaduwrijke plekje.
De jongens hebben eerst het palmhout uitgezocht en van uitstekende splinters ontdaan.
Palmhout is taai en heeft een aparte structuur, het lijkt of er duizende splinters aan elkaar zitten gekleefd. Het is nogal taai en oersterk. Hier worden de dakspanten van gemaakt, en als je geluk hebt gaat het twintig jaar mee.
Bang moet je niet zijn om deze klus te klaren, je houdt je hart vast als je ziet hoe men zonder
enige veiligheidsmaatregelen te werk gaat.
Maar gelukkig zijn al deze jongens ware evenwichtskunstenaars en maken ondertussen veel grappen met elkaar, zo doet dit je niet meer denken aan een job maar aan een goed uitgevoerde circusact.
Fo waati koteng,
Groet van Isatou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten