Bij een wandelingetje door Tanji kom je regelmatig vrouwen tegen met zware lasten op het hoofd.
Van emmers, wat zeg ik? teilen!, water, manden wasgoed of bakken vol vis of koopwaar zoals Pindakoeken. (Ja! Co en Jo, daar zijn ze weer!).
Guus kwam Mamdjara tegen die op weg was naar de markt met door haar zelfgekookte vissaus Ebé genaamd. Zij kookt elke dag liters om te verkopen. Een kleine maar sterke vrouw die moeiteloos met al die kilo´s op het hoofd rustig haar weg vindt.
Guus was wel eens nieuwsgierig of het haar zou lukken wat rond te kuieren met die teil. Ze merkte dat het nog niet eenvoudig was de pan op haar pan te tillen, en toen ie eenmaal "stond", hoe zwaar zo´n vrachtje weegt.
Ze kon gelukkig nog net poseren voordat ze de last weer overhevelde naar Mamdjara.
Deze vervolgde elegant haar weg. Het blijft bewonderenswaardig dat te zien, voor haar weegt dit niet zo zwaar, ogenschijnlijk zelfs zo licht als een veertje.............
Fo waati koteng,
Groet van Isatou
1 opmerking:
O, die Mamdjara. Ongelooflijk zware arbeid, ik was gewoon bang om achterover te vallen, zo'n gewicht ik denk in dit geval wel 20/25 kilo!
Ik heb de beide foto's even aangeklikt en dan zie je dat m'n nekspieren bij ontploffen, dát ik spierballen heb zal je niet zijn ontgaan, een bikkel noemen we dat in Harlingen....Haha en moet je je ze zien kijken m'n ogen rollen zowat uit de kassen.
Bang was ik om het te laten vallen, dat had vreselijk geweest. Doe haar de groetjes en geef haar een dikke knuf en zeg haar dat ik in mei weer kom.
Allemaal de groetjes daar maar ook hier, doeiiiiiii
Heerlijk je blog weer te lezen, ik stap weer even terug in de tijd.
XXXXXXXXXXXX
Ik groet met......Bardiah
Guus
Een reactie posten