Na een vijftien-minutenrit kwam de grens in zicht. Gelukkig geen bijzonderheden het was easy landje wisselen.
Op zoek naar een auto! Dit wordt de langste zit van het traject. Grote Peugots zijn zo ingericht dat ze zeven pasagiers mee kunnen nemen, goed te doen. Wel eerst wachten tot er inderdaad zeven personen mee gaan, eerder vertrekt de chauffeur niet.
Het duurde niet al te lang, zo rond half tien gingen we op weg. Het eerste stuk is heel goed, dus dat wordt zalig tuffen (denk je!). Na een goed uurtje rijden veranderd de weg in een gatenkaas, de chauffeur moet goed kunnen sturen om niet in een krater te belanden. Hier en daar is het asfalt geheel afwezig! In de auto ondertussen een zand- en stofregen (Tip: nooit nette, lichtkleurige kleding aantrekken op zo'n rit).
Kaolak is de eerste grote plaats waar je je op richt. De entree van die plaats is indrukwekkend, je hebt het gevoel een grote vuilnisbelt te betreden. Overal ligt vuil. De markt wordt desondanks druk bezocht, mensen gaan er op uit om een ontbijtje te nuttigen, waarna nog meer vuil zich ophoopt, schillen, verpakkingen noem maar op. Mensen en dieren kris-krassen door elkaar, en iedereen vindt gelaten zijn weg.
De entree-weg heeft aan beide zijden een zoutmeer, waar zout gewonnen wordt. Over zoutwinning valt nog wel een aardig verhaaltje te lezen op http://nl.wikipedia.org/wiki/Lac_Rose De ietwat geromantiseerde voorstelling van zaken van Lac Rose heb ik in Kaolak gemist.
Behalve vuil dus ook nog eens zout, zout, zout. Het verhaal gaat dat dit de meest vieze, hete, boomloze en ongezonde plaats is van Senegal. Ook in Kaolak zit zout in het drinkwater. Veel arme mensen kunnen niets anders consumeren, zij krijgen er in de loop der tijd bruine tanden van. Al met al geen vrolijk oord.
Nu is het droge tijd, maar je vraagt je af hoe men ongeschonden de regentijd doorkomt. Dan besef je maar weer eens hoe rijk je bent als je "ongezouten" leeft...........
Fo waati koteng,
Groet van Isatou
1 opmerking:
Leuk om te lezen over de gatenkaasweg, ik weet er alles van.
Heb die route zelf ook gereden met Frank onderweg naar Gambia.
Leuk om zelf te rijden maar minder om bij een nader in de auto te zitten.
En die stank bij Kaolak pfff vreselijk, ik was blij dat ik die stad achter me kon laten
Een reactie posten