De zaterdag column

Water.

Dorst, zweten, dorst.

Het is pas acht uur 's morgens en al 28 graden.

De ervaring leert dat het nog veel warmer zal worden.

Ik drink de hele dag door veel water, frisdrank zoals Cola

hebben we nooit in huis, krijg je nog meer dorst van.

Als we een smaakje willen maken we van instantpoeder

ananas- of sinasappelsap. Een tweeliterkan staat steevast

in de koelkast.

Maar deze ochtend is de sapkan leeg, als ik een nieuwe kan

wil maken zie ik dat de drinkwatervoorraad op is.

We hebben wel een kraan in de keuken maar daar komt geen

water uit.

De aansluiting op de watertoren laat op zich wachten, er ligt

geen waterleiding in onze straat.

Al maanden wachten we op aansluiting maar er blijkt geen

materiaal voor handen te zijn.

We zijn er aan gewend geraakt om ons drinkwater te halen bij

een vriend, die om de hoek woont.

Hij heeft wel een aansluiting maar er komt maar één uur per

dag water uit de kraan.

De watertoren in het dorp pompt het water van 40 meter diepte

omhoog en moet veel wijken voorzien. De voorraad is beperkt.

Iedereen moet op z'n beurt wachten.

Onze wijk is meestal van één tot twee uur 's middags aan de

beurt.

Met droge mond doorzoek ik het huis. Ik ben blij dat er nog

een restje in de fluitketel zit. Het is half negen, we moeten dus

nog vier en half uur wachten voordat we onze tankjes kunnen

vullen.

Ik loop naar de badkamer, daar staat een fles water voor het

tanden poetsen, maar ook die is bijna leeg.

Bij de buren vragen is geen optie, de meeste mensen drinken

uit de put. We hebben zelf een put maar zelfs na koken is het

water ons niet zuiver genoeg om te drinken.

Hoe kom ik de ochtend door, peins ik.

Ik heb een idee, met een zak zuurtjes in de hand neem ik de

bustaxi naar het benzinestation, twee kilometer verderop.

Er is een minimarket bij waar gebotteld water wordt verkocht.

Ik koop zes flessen en drink voor ik huiswaarts keer een

halve fles leeg.

Bij thuiskomst grist Leo meteen een fles uit de tas, hij heeft

meer dan een uur moeten wachten.

Deze ochtend redden we ons wel, maar beseffen dat we voortaan

beter onze voorraad op peil moeten houden.

Om één uur gaat Leo met vier tankjes in de kruiwagen richting tap.

Het water stroomt al, dus we zijn blij met 40 liter water.

Leo heeft dorst als ie thuiskomt, dus serveer ik eerst maar weer

eens een glas water..........

Fo waati koteng,
Groet van Isatou