De zaterdag column

Vogels

Ik sta af te wassen en plotseling fladdert er een Kolibrie

voor het keukenraam.

Nieuwsgierig tuurt hij naar binnen en even kruisen onze

blikken elkaar.

Dit is wel een heel mooi exemplaar zijn kleuren doen me

denken aan een olievlek, Metalic Paars- groen en blauw

vloeien in elkaar over.

Helaas duurt dit geluksmoment maar even, daar gaat ie alweer.

Maar er is nog genoeg moois te zien rondom in de tuin.

Er is een zwerm Vinkjes neergestreken.

Met de knalrode- of blauwe borst vooruit scharrelen ze

over de grond op zoek naar voedsel.

De knalgele Wevervogels zijn gek op Mango’s en nu de

boom vrucht draagt vliegen ze de hele dag af en aan.

’T zijn druktemakers die, hevig kwetterend, elkaar verjagen

voor de beste positie. Boven op een vrucht zittend hakken

ze het vruchtvlees eruit en met z’n tweeën op één mango

biedt te weinig ruimte, dus “Wegwezen jij!”.

Ze scheren door de lucht, snel alle kanten opwendend

waarbij er laatst twee, per ongeluk, de veranda binnen vlogen.

Deze is volledig omgeven door horrengaas en vormt zo een

kooi. Met opgeheven bezems konden we ze weer richting

uitgang loodsen en weer buiten, begon het spel opnieuw.

Aan het eind van de middag zien we de laatste week een

paartje Hoornvogels.

Met hun zwart-witte vleugels vliegen ze op een wat komische

manier.

Ze laten zich van een bepaalde hoogte klapwiekend naar

beneden vallen, als een dwarrelend blad.

’T is net of ze een beetje dronken zijn.

Een heel andere vlucht dan de gieren die, daarboven, heel

hoog in de lucht zweven op de termiek en hun vleugels

nauwelijks bewegen.

Alles is een vertrouwd gezicht geworden.

We keken zelfs een beetje verbaasd toen we een doodgewone

huismus zagen, terwijl ze veelvuldig voorkomen en hier

permanent verblijven.

Met al die tropische vogels om ons heen zou je bijna vergeten

dat veel trekvogels uit Europa naar ons toekomen om te over-

winteren. Als het kouder wordt bezoeken voornamelijk insec-

teneters Gambia zoals de Gierzwaluw of de Rietzanger.

Ik heb ze nog nooit gezien of ik weet ze niet te herkennen.

Ik moet de foto’s in het vogelboek nog maar eens bestuderen.

Terwijl ik spottend in de voliere ga zitten, hoop ik dat ze zo

vriendelijk willen zijn eens voorbij te vliegen.

Fo waati koteng,
Groet van Isatou