Waterijs.

Het wordt de laatste weken steeds warmer.
Mamdjara maakt vaak waterijsjes, soms wel honderd tegelijk.
Sinaasappellimonade doet ze in kleine plastic zakjes, vriest ze in, en klaar is kees.

Ze verkoopt de piepkleine ijsjes aan piepkleine kindertjes voor één dalasi (2 eurocent) per stuk.

Dochter aisa spoelt eerst even 't zakje af tegen het plakken.
Ze is er dol op! Eet smakelijk.

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Sambal bij?

De familie Nijn wordt alsmaar groter. Soms hebben drie moeders tegelijk kinderen.
In de droge tijd is er weinig gras te vinden wat als maaltijd kan dienen.

De dieren eten dus regelmatig "met de pot" mee.
Deze keer nasi speciaal! Ze zijn er dol op, zonder sambal, dat dan weer wel........

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Fikkie.

Het restafval uit de tuin dient regelmatig verbrandt te worden. We willen geen schuilplaats voor slangen en andere kruipers.
Mamadou controleert 't fikkie, wel op gepaste afstand want 't is heet.

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Chateau du Astrada.

" EEN GOEDE WIJN BEHOEFT GEEN KRANS".

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Buurpraat.

Tussen de bloemenpracht zitten mijn "blanke" buurvrouw en ik, regelmatig even bij te praten.
Sinds een half jaar woont Conny tegenover mij.
Het is een grappig toeval dat een europese nu net tegenover mij komt wonen.

We zijn van dezelfde leeftijd, zij komt uit Duitsland, ik uit Holland, we spreken engels gemixt met duitse en hollandse woorden, zodat er een mengelmoestaal is ontstaan wat vaak op de lachspieren werkt.

Fijn een goede buur te hebben maar mijn verre vrienden doen daar niet voor onder hoor!
Proost allemaal!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Tuingeluk.

Nog een paar weken genieten van de bloemenzee in de compound.
 Als straks de regen echt gaat losbarsten worden alle planten tot kabouterhoogte teruggesnoeid.
Momenteel st aat de Hybiscus drie meter hoog, de oranjebloemen , waarvan ik de naam niet weet, staan naar de lucht te verlangen.
Maar onderaan wordt alles een beetje dor, straks geeft de natuur genoeg water zodat de gekortwiekte flora weer een nieuwe kans krijgt om volop te groeien.

In het begin is het dan nog een beetje kaal maar je ziet ze bijna elke dag uitgroeien tot prachtige planten. Dat is bijna 't enige waar ik me echt op verheug in de regentijd.

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Hendrik Jan.

Sinds een maand of twee heb ik een tuinman!
Sanna helpt één ochtend in de week de tuin op orde te houden.
Mijn tuin was zo ondertussen in een bush veranderd, de bomen voor het huis moesten worden gekortwiekt.
Als straks de regen komt, gaan de buien vaak gepaard met flinke windstoten ik was een beetje bang dat de takken onder de dakrand gaan duwen en zo het dak beschadigen. Dus Sanna heeft met de "cutlass" eerst de grote takken er af gekapt.
Vervolgens een paar weekjes laten drogen en daarna korte mootjes geslagen.

De komende weken heeft Mamdjara gratis firewood om op te koken.

Sanna heeft al veel werk verzet en nam even de tijd om te poseren met dat gevaarlijke zwaard in z'n hand, staat lekker stoer!!!!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Vergrootglas nodig........

Mijn tuin wordt bevolkt door verschillende vogelsoorten.
De kleinste onder hen zijn de Blauwfazantjes. De mannetjes hebben rode wangen(tjes), de vrouwtjes niet.
De vogeltjes zelf zijn wel zonder vergrootglas te zien, de eitjes bijna niet.

Ze nestelen vaak in sinaas- of limoenbomen, ook de bougain'ville wordt druk bevolkt. De scherpe stekels bieden bescherming voor de nesten. Ik zie vaak nestjes maar kan er onmogelijk in kijken.
Laatst een verloren eitje gevonden, zo piepklein dat ik aanneem dat het van deze vogeltjes moet zijn.
Ter vergelijking een kippenei ernaast gelegd zodat u een indruk krijgt van de maat.

Dit exemplaar lijkt een windei te zijn, maar je vraagt je af als zo'n eitje wordt uitgebroed, hoe klein de baby's zijn!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Nog een blije meid.

Zeven en half jaar geleden heb ik Ami leren kennen, ze was (en ís) een kleintje waarvan ik de leeftijd niet zo goed kon inschatten.
Als je vraagt "hoe oud ben je?", dan gokken ze maar wat. Niet verwonderlijk want verjaardagen worden hier vrijwel niet gevierd.

Maar laatst kwam Ami's geboortekaart boven water, zo ontdekte ik dat ze op 10 februari twaalf!! jaar is geworden.
Als je haar postuur bekijkt, denk je eerder aan een meisje van een jaar of acht.

Dus op een dag maar eens een cake gebakken en een ballon verstopt. Ze kwam nietsvermoedend langs en plots hadden we een verjaardagsfeestje.
Eet maar zoveel cake je wilt hoor!

Ami was heel blij en smikkelde erop los.
In het vervolg zal ik mn best doen haar wat extra toe te stoppen, een eitje, pap en verdere "dikmakers".
Hopelijk heeft ze op haar volgende verjaardag een paar maatjes groter......

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Nog een Nederlandse tante.

Fatima heeft voor 't eerst in haar leven een pop! Nederlandse tante Metha heeft dit poppenkind op reis gestuurd naar Gambia en zo is ze in de armen van deze superblije meid terechtgekomen.

Abaraka tante Metha!!!!!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Teilen vol!

Als je het dorpje Jumansarr (Badibou) uitloopt kom je bij een zijtak van de rivier. Dit gebied is rijk aan vis, je ziet ze bijna letterlijk in de visnetten springen.
Hele gezinnen waden het water in, gezamenlijk het net onderdompelen en na een minuutje de hele heisa weer omhoog tillen. Één zo'n actie levert teilen vol vis op!

Anderen staan tot aan hun enkels toe in bootjes vol.

De vis wordt daarna naar Farafenne gebracht waar een grote markt is, zo hebben deze mensen een lucratief handeltje!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Over speelgoed gesproken.......

De meeste mensen zijn arm maar, of misschien wel juist daardoor, inventief!
Speelgoed is in het binnenland niet te koop of veel te duur.
Maar van een leeg flesje met zelfgemaakte wieltjes van hout kan je toch een behoorlijk wagentje maken!

Alieu heeft een karretje wat over de zandweg rijdt en is daar dolgelukkig mee!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Levend speelgoed.

We blijven nog even in de vakantie-visitesfeer. Vriendin Guus brengt regelmatig een bezoek aan ons, dit keer hebben we een trip naar 't binnenland gemaakt en een aantal bekenden opgezocht. In Illiassa zien de kinderen niet zo vaak blanke mensen, dus je wordt meteen als recreatie gezien.
De kinderen hebben bijna geen speelgoed dus alle vermaak is welkom. Om niet aldoor als klimrek te worden gebruikt maakten wij al snel een wandelingetje over de compound. Daar kwamen we een roedel jonge hondjes tegen  die door de kinderen ook als toys worden behandeld.
Gelukkig bleef er ook nog een moment over om te poseren zodat de diertjes even konden bijkomen......

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Compoundbezoekje.

Nadat Sariba zo goed als genezen was werd 't wel eens tijd om die beruchte tuin te bezoeken. Velden vol uien moeten elke dag worden ontdaan van onkruid en heel veel water dient er worden geput om 't zaakje te laten groeien. We werden door een optocht kinderen beleleid zodat we meer kinders dan uien zagen......

Daarna de keuken bezocht in de compound van Sariba, ook daar een ronddleiding der kinders en vrouwen die uren per dag aan 't koken zijn.

Esther was er maar een weekje en da's zo om!
Wel veel vrienden gemaakt dus iedereen kijkt uit naar haar komst de volgende keer.
Het was een gezellig samenzijn Es, daarom roepen wij in koor,

"Fo waati koteng" (tot ziens in het Mandinka),
Groet van Isatou

Doktertje spelen.

Veel vrouwen werken elke dag in de groentetuin. Alles moet met de hand gedaan worden, voor je 't weet zit er een splinter of doorntje in je hand.
Sariba Jammeh kwam langs met een flink pijnlijke opgezwollen vinger.

Om de druk te verminderen moet het worden opengemaakt. Dat doe ik wel vaker maar blijf 't een lastig klusje vinden. Eerst maar eens de steriele injectienaalden er bijgepakt en een badje met sodawater.
Voor ik een diepe zucht kon slaken had Esther zich al opgeworpen tot dokter en TJAK! met de naald de zweer al opengeprikt.
Daarna even weken in sodawater en verbinden. Ze heeft de behandeling een paar dagen voortgezet, ik heb een kuurtje antibiotica aan Sariba meegegeven, zo hebben we met vereende krachten de ontsteking "onder de knie" gekregen!

Sariba stond twee dagen later weer in haar tuin de uien te verzorgen, bedankt Esther!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Er op uit!

Esther was voor 't eerst een weekje in Afrika en liet zich dapper onderdompelen in het afrikaanse leven.
We gingen "gewoon" met de bustaxi ergens op af. Alhoewel gewoon? Op de foto zette ze haar beste lach op, kort daarna verging het lachen haar een beetje. Veel vrouwen kopen 's morgens hun vis in tanji, daarna zetten zij teilen vol handig tussen de pasagiers, ,t is meestal nogal krap dus je voelt je een haring in de ton. Beetje onwel van de vislucht werd Es ervan maar gaandeweg stopt de bus omdat deze of gene op plaats van bestemming is en zo kan je weer wat beter ademhalen......

We gingen een dagje naar Paradise Beach in Sanyang waar een entertainment groep zorgde voor vermaak. Het schijnt heel dapper te zijn om een slang in je mond te laten bungelen, daar wordt ik dan weer een beetje onpasselijk van....

Tussen de oprispingen door hadden wij toch veel plezier en je ziet nog eens wat!

Fo waati koteng,
Groet van isatou

Smile!

Het is ondertussen een traditie te noemen!
Als ik visite heb, doen we meestal een rondje markt. Daarbij vergeten we niet Maymouna een bezoekje te brengen.
Dit keer was vriendin Esther aan de beurt om met haar op de kiek te gaan! In een ver verleden poseerde deze vriendelijke gambiaanse met andere vrienden, zoals Tinie en Bert, Thea en Tess, en Pauline.
(Degene die ik vergeten ben kunnen dat melden :-) ).

Esther was voor de eerste keer in Afrika, dus alles was een belevenis voor haar, voor Maymouna is de foto-sessie ondertussen gesneden koek.
Ze zag me dit keer aankomen met een nieuw gezicht en stond al klaar met een big smile!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Drukte van belang.

Elke dag is 't druk op het strand als de vissersvloot binnenloopt. Regelmatig ga ik een kijkje nemen, als de vangst overvloedig is betekent dat dat de prijs omlaag gaat.
Dan worden de bonga-visjes per kruiwagens tegelijk verkocht. Eén zo'n wagen kost dan ongeveer vijf euro. 'T is in één keer wel een last om 250 dalasis te betalen, maar voor grote families levert het voordeel op, meestal wordt de vis gedroogd of gerookt, lekker lang smikkelen voor een lage prijs.........

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

De tijd vliegt.

Even in een sneltreinvaart een impressie van het eerste jaar van aisa's leven, zodat u haar straks verder kan volgen in tegenwoordige tijd.

De eerste maanden veel huilen, dus lieten we haar vaak dobberen in een emmer met warm water, daar werd ze rustig van, dat wordt in afrikaanse kringen weinig gedaan. Een babybadje is hier vreemd, inzepen en afspoelen, dat is het wel zo,n beetje. Na enige weerstand van de moeder, kreeg ik door veel gebabbel de baby rustig en tevreden aan de sabbel.

Na twaalf maanden was het een blij meisje met een smile van oor tot oor!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Een nieuwe wereldburger.

Vanaf de herstart (na drie jaar pauze), wordt u een beetje bijgespijkerd over het reilen en zeilen in de compound.
Mag ik u daarom voorstellen aan een nieuwe wereldburger?


Aisa is geboren op 6 september 2012, 't is alweer even geleden maar we beginnen bij t begin nietwaar?
Dochter van Lamin en Mamdjara en zusje van Toetje.
Op deze "naamceremoniefoto", is ze net een week oud en nog piepklein, een mooi meisje. De doek waarin ze gewikkeld is, is typisch traditioneel voor de Mandinka's. Na de naamgeving geeft deze handgeweven lap bescherming.
Deze doek is gemaakt in de "rasta-kleuren. Ze is vanaf 't begin luidkeels aanwezig! Misschien een reggae-zangerresje?

Wordt vervolgd.....

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Flower Power!

Oh wat is het toch prachtig "de Bougain'ville"!

Voordelen: veel schaduw, behoeft weinig water, en bovenal een schitterend gezicht.

Nadelen: elke dag vallen er veel dorre blaadjes af die door de hele compound dwarrelen, gemene stekels waaraan je je lelijk kunt verwonden.

Omdat de plant groeide als onkruid was hij bijna niet onder controle te houden, het houten latwerk waarop hij op z'n lauweren lag te rusten, ging doorbuigen onder het gewicht.
Na veel wikken en wegen besloten toch maar weg te kappen.

Met enig verdriet, dat wel. Maar veiligheid gaat boven alles.
Gelukkig is de pracht vereeuwigd op de foto zodat er nog steeds van te genieten valt.

Fo waati koteng,
Groet van isatou.

Waken of ontwaken.....

Trouwe Roesjka!

 'S nachts is meneer op pad, hij is met geen mogelijkheid in de compound te houden. Ik probeer dat wel eens natuurlijk maar kan niet slapen van het onophoudelijk geblaf op hoog volume!
Hij mist z,n vrienden maar bovenal zijn vriendinnen.
Als het donker wordt zo rond half acht 's avonds,  gaat hij op route.

'S morgens komt hij zelf op de poort bonzen, komt afgepeigerd thuis, krabt aan de voordeur om eerst z,n broodje te nuttigen.
Daarna klimt ie op de bank om te maffen! Hij is bijna de hele dag in dromenland.
Vreemde indringers durven niet binnen te komen want t lijkt dat hij er is om te waken. Ik weet wel beter...... 't komt er op neer dat je veel moeite moet doen om hem te laten "ontwaken".

Vandaar dat het een geluksmomentje was om hem, recht in de camera kijkend, vast te leggen op de gevoelige plaat!

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Waar pakken we de draad weer op?

Tja.... er is natuurlijk veel gebeurd in drie jaar....., er zijn kinderen groter geworden, kinderen geboren,
Dieren hebben hun intrek genomen in toubab-kunda, de markt heeft zich uitgebreid, grotere vissersvloot, huizen zijn gebouwd, huizen opgeknapt...... waaronder mijn residence.

Omdat de buitenkant van 't perceel wat mankementen vertoonde dit keer besloten er olieverf op te smeren. Geeft ook een betere bescherming in de regentijd, dan kan het vocht niet zo makkelijk in de muren dringen.
Blauw!!! Bevalt goed, het geeft de compound een heel andere uitstraling!

Fo waati koteng,
Groet van isatou

Terug van weggeweest!!

Geachte lezers,

Isatou heeft eindelijk een nieuwe internetverbinding en t lijkt te werken!
Voor t eerst probeer ik weer een berichtje te plaatsen, maar ziet u dit voorlopig maar even als een test! Ik moet de techniek van mn nieuwe "tablet" onder de knie zien te krijgen. Maar als het lukt, heb ik er weer zin in!
Misschien kijkt u ook weer uit naar berichtjes? Ikke wel want nog lang niet zonder inspiratie. Als foto vandaag een zelf gefantaseerde vogel ik woon tenslotte in een vogelparadijs! Tot snel hoop ik.

Fo waati koteng,
Groet van isatou