Feesttent?

De voorbereidingen voor de naamceremonie van het kleinste kind der familie Jammeh, was ook in volle gang.

Er was een plan bedacht een afdak te maken, zodat de Imam en zijn gevolg niet in de volle zon behoefden te zitten.

Na het officièle gedeelte kon het baldakijn dienst doen als feesttent.

Mooi streven! Maar hoe zet je zoiets "even" neer? Na de één kwam de ander, iedereen bemoeide zich ermee en alleman wist het beter............. Oreren, discussieren, argumenteren, of gewoon door elkaar heen kakelen op hoog volume, een typisch afrikaanse gewoonte wat een humoristisch schouwspel opleverde. Maar, het moet gezegd, het kwam uiteindelijk net op tijd voor elkaar, met Segou als steunpilaar :-)

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Portretje.

Hoe is het ondertussen met Boeb?

Voorbeeldig! Hij is flink gegroeid, vergeleken met het dochtertje van Mamdjara is het een reus.

Een heel mooi, lief, grappig jongetje.

Boeb is vandaag precies 5 maanden oud, een mooie gelegenheid een portretje te laten zien samen met Tante Isatou.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

In bad.

Een dag na de geboorte ben ik bij het baden aanwezig geweest.

Als je zo´n ukkepuk in haar blootje ziet, realiseer je je pas goed hoe klein ze is.

Mijn handen lijken wel kolenschoppen vergeleken bij haar lijfje. Ik was bijna bang iets te breken als je zo´n fragiel popje vasthoudt.

Een buurvrouw komt de baby elke dag baden. Zij lijkt totaal niet onder de indruk van het kleintje. Zeept in, schrobt af, spoelt af, zonder getut. Na het afdrogen werden er wat gymnastiek-oefeningen gedaan. Met de beentjes fietsen, armpjes heen en weer zwaaien, aan de voetjes ondersteboven houden, dat soort fratsen.

"Daar wordt ze groot en sterk van", een Afrikaanse kijk op babyzorg. Zo gaat het waarschijnlijk al duizenden jaren, men weet hoe te handelen.

Daarbij vergeleken ben ik een Bleke Leek!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Wat een "Toetje"

Sinds enkele maanden wonen Ousmans broer Lamin, samen met zijn vrouw Mamdjara, ook in Toubabkunda. In het kleine huisje bewonen zij een kamer.

Lamin kampt al langere tijd met een psychisch probleem, daardoor wordt hij vaak geplaagd of verkeerd begrepen. Vooral in een drukke gemeenschap gaat het vaak niet "van een leien dakkie".

In Toubabkunda is meer rust dan in een drukke Afrikaanse compound van meer dan dertig personen. Het gaat veel beter met Lamin, Maar.................. echt rustig is het nu niet meer.

Mamdjara is 25 februari bevallen van een dochtertje. Een piepklein "kontkrummeltje" (die luiers van Dorry komen dus ook hier prachtig van pas), van 4 pond en 3 ons, 43 cm. lang.

Er valt dus nog veel te groeien. Om de baby warm te houden wél meteen een muts op.

Roos, een Nederlandse dame die Tanji wel eens bezoekt, heeft een aantal van deze mutsjes gegeven. "Here I am" staat op de rand geborduurd. Zo´n wit mutsje staat schattig bij zo´n bruine pop. Namens Mamdjara "Abaraka".

De eerste weken blijft Mamdjara met kind in de familiecompound van Lamin, alle vrouwen nemen een deel van de kraamzorg op zich. Ook de naamceremonie zal daar plaats vinden.

Hoe ze gaat heten? Daarover later, maar misschien kunt u het nu al wel raden..................

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Tam tam

Dorry heeft in een eerdere Gambia-vakantie kennissen opgedaan die we bezocht hebben.

De jongens komen uit Guinee en zijn zeer muzikaal. Werkelijk heel professioneel werd er een privé optreden voor ons georganiseerd. Deze groep is zo goed dat je soms niet snapt waarom ze nog niet internationaal zijn doorgebroken.

We hebben een Top middag gehad, het optreden bleek ook een workshop te zijn, wij mochten er ook lekker op los slaan. Toch maar weer snel de trommer uit handen gegeven want tegen deze talenten valt niet op te boxen.

Dit was een mooie feestelijke afsluiting van de vakantie voor Dorry.

Een paar weblogjes geven een kleine indruk van een heel gezellig tweewekelijks verblijf. Het is natuurlijk onmogelijk alles uitgebreid te noemen, maar één ding moet nog speciaal vermeldt worden. Dorry werkt in Nederland bij een kinderdagverblijf. Voor dat zij naar Gambia ging had zij een oproep gedaan aan ouders voor Luiers en/of kinderkleding. Veel mensen hebben daar gehoor aan gegeven. Alle spullen zijn goed terecht gekomen bij moeders niet niet erg vermogend zijn, dat garandeer ik u. Namens alle moeders (en vaders) Heel Hartelijk Dank!!!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

De oudhollandse bol.

Oudejaarsavond was echt oudhollands dit jaar. Dorry had stiekum oliebollenmix in de koffer meegenomen. In feeststemming heeft ze de bollen gebakken.

Het heerlijk avondje was gekomen.... met kaarslicht (meer noodzaak dan romantisch) én de bollen het jaar 2011 ingeluid.

Nogmaals dank Dorry!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Feestdagen.

Rond Kerst en Oud en Nieuw is vriendin Dorry twee weken op bezoek geweest in Toubabkunda.

Het was een gezellige feestdagentijd.

Voor Dorry een grote overgang qua klimaat, de sneeuw en kou was hevig in Nederland en dan beland je hier in zes uur tijd in 30 graden.

Dus óp naar het strand, de yetlag er uit zweten.........

Op weg naar huis nog even langs de markt, om een portretje te kieken samen met?

Ja hoor!!! Daar is Maymouna weer! Het wordt ondertussen een gewoonte al mijn visite aan haar voor te stellen en dat vast te leggen op de kiek. We houden hem erin als "Practical Joke", wordt zeer binnenkort vervolgd................. :-)

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Sokjes.

Ondertussen zat handwerkjuf Isatou ook niet stil. Ik maak babysokjes in allerlei felle kleuren. Dat staat heel leuk bij bruine kindertjes.

Om mij heen zijn de afgelopen tijd veel baby´s geboren, ik geef ze weg als kraamcadeau. De moeders zijn er blij mee want ze zijn apart en zelf gemaakt door een Toubab!

De 16 paar die ik in voorraad had zijn inmiddels bijna allemaal weggegeven. De laatste 5 paar heeft Famara in zijn shoppie aan de man (lees baby) kunnen brengen.

´T blijft voor mij een raadsel waarom de baby´s wollen sokken aanmoeten in dit hete klimaat. Buiten dat ze te klein zijn, loop ik het liefst op blote voeten...................

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Een grote stekel.

Madeline blijkt geen talent te hebben voor Breien maar kapsels vlechten kan ze als de beste!

Eerst haalt ze de oude vlechtjes uitelkaar met een "pen". Veel dames gebruiken een stekel van het stekelvarken http://nl.wikipedia.org/wiki/Gewoon_stekelvarken, zo´n stekel heeft een vlijmscherpe punt, je moet dus wel uitkijken dat ie niet in je hoofd prikt. Madeline gaat handig met de stekel te werk, voor je het weet heeft ze een grote bos haar die weer opnieuw moet worden ingevlochten.

Dit doet ze uit de "losse pols" gewoon bij haar zelf. Zie hier het resultaat. Dit is nog een eenvoudig gevlochten kapsel, ik zal moeite doen om in de toekomst meer kunstwerkjes te laten zien.

Voorlopig kunt u hier mooi naar kijken............

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Tasje!

Binta bleek de grootste doorzetster te zijn én heeft talent.

Zij is de enige die trouw elke dag een paar uurtjes langskwam om het broddellapje te doen groeien.

Ze heeft een babybroertje en bedenkt alvast een hele garderobe. Mooie truitjes en broekjes die ze in breiboekjes heeft gezien vergt nog wel wat meer ervaring, maar wie weet!Na een paar dagen had ze het recht en averecht onder de knie!

Van de broddellap hebben we samen een tasje in elkaar geflanst waar ze bijna dagelijks heel trots mee rondloopt. Wanneer het volgende werkstuk wordt begonnen is nog even afwachten, maar dit heeft ze hem toch maar mooi geflikt!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Insteken, omslaan, doorhalen, af laten gaan.

Tja.................. je komt er goed achter wat het betekent zonder electra te leven. Geen filmpje kijken, geen muziek luisteren, moeilijk de mobiel opladen en ´s avonds bijlichten met kaarsen.

´T maakt dat je een ouderwetse instelling krijgt vandaar dat ik het BREIEN maar weer eens ter hand heb genomen.

Een aantal mensen om mij heen keken verwonderd toe wat je van twee naalden en een draad tevoorschijn kan toveren. Haken kent men wél maar breien is iets nieuws wat men ook graag zou willen leren.

Daarom heb ik een tijdje een "breicafé" georganiseerd om hen de kunst trachten bij te brengen.

Madeline, Binta en zelfs Ousman vochten, met de tong uit de mond, met de pennen en de wol. Eerst maar eens een Broddellap. 20 steken die opeens gegroeid waren tot een aantal van 26 en vervolgens weer afvielen tot 19. Maar dat mocht de pret niet drukken.

Nog even oefenen dus..............

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Maart roert zijn staart!

Ha die lezers! Na lange tijd ben ik weer terug van weggeweest!

"Roerige tijden" waren het de laatste maanden, wat vooral de electriciteitsvoorziening in Toubabkunda betrof. Het technische verhaal wat hierachter schuilt zal ik u besparen maar er moest veel vernieuwd en gerepareerd worden om het solarsysteem weer draaiende te krijgen. Zie hier twee spiksplinternieuwe grote accu´s die nu weer voldoende stroom kunnen opslaan.

Wat een genot om weer TV te kunnen kijken, de lampjes weer te laten branden en het "Bloggen" weer op te pakken.

Buiten de techniek om is er weer genoeg te vertellen!

Maar ook gelijk een vraag, er worden internationale ambassadeurs gevraagd bij de nationale postcodeloterij. Het is de bedoeling dat een team negen maanden overal ter wereld goede doelen gaat bezoeken en daar verslag van doet. Vriendin Guus kwam op het idee dat wij mee gaan doen met de voorronden, we hebben in de eerste plaats stemmen nodig voor ons team. U kunt een kijkje nemen op de website http://www.internationaalambassadeur.nl/ onder de "G" vind u ons team. Wie weet wat daar uit voort komt?

Ondertussen maar weer driftig "Bloggen", dus zeg ik maar weer, tot morgen,

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Blij met een dooie mus..........................

Lezers sorry voor het lange wachten.
Dit keer ook weer geen opwekkend bericht, momenteel zit ik in een internetcafe.

Thuis heel vaak stroomtekorten, daarnaast is internet vanuit Tanji heel moeilijk bereikbaar,
ook is mijn computer niet in optimale staat.
Er valt niet te zeggen wanneer ik weer dagelijks kan bloggen helaas.

Wel wens ik via deze weg iedereen de beste wensen voor 2011.
Ik blijf mijn best doen om een oplossing te zoeken voor alle technische ongemakken,
we zeggen dus gewoon maar weer FO WAATI KOTENG,

Groet van Isatou