Meer speelplezier!

Deze twee kontkrummels hebben ook hun eigen speelterrein.

Een oud visnet op het strand zorgt voor een heerlijke ravotplek.

De Hondjes leven in de buurt van Babalola op het strand.

De jongens geven vaak een hapje vis aan deze twee rakkers, en houden een oogje in het zeil.

Laatst waren ze wat al te enthousiast aan het spelen en een van de twee zat totaal verstrikt

in het net, het team van Babalola speelt dan voor reddingsbrigade.

Maar na dat avontuur, spelen ze gewoon door alsof er niets gebeurd is.................

´T blijven rakkers.

Dienstmededeling: Isatou gaat een paar dagen op reis in eigen land, dus we treffen elkaar weer

na het weekend!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Twee Bobbejaantjes!

Een ezelkar blijkt multifunctioneel speelgoed.

Zo nu en dan tovert Djibie de wagen om tot klimrek.

Maar het allerleukste is toch wel "de glijbaan".

Ibu en Djibie hebben veel plezier, ze zijn er uren zoet mee.

Zo hebben de mannetjes een pretpark in eigen compound.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Netjes schrijven!

Buurman Gasama is Imam van het wijkje Sanshaba. Behalve dat hij de gebedsdiensten leidt in het piepkleine Moskeetje, heeft hij ook een taak als "schrijver".

Hij kiest een Soera uit de Koran en schrijft deze met kroontjespen en inkt op een stukje papier.

De briefjes worden in kleine leren zakjes genaaid, deze worden aan een koord geregen. Dat koord wordt gedragen om de hals, bovenarm of rond het middel. Dat geeft bescherming. Er zal je geen kwaad overkomen.

Gasama doet dus extra zijn best om de heilige teksten in schoonschrift op te schrijven én in het Arabisch. Een geleerd en gerespecteerd lid van de gemeenschap!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Het prille gezin.

Bij marktbezoek ga ik, vaste prik, altijd even naar mijn buurtsuper(tje).

Eigenaar Suleyman is als altijd even vriendelijk en in voor een praatje. Vandaag moest ik even wachten voor ik het winkeltje kon betreden want het entree-hekje (tóch weer die hekjes....),moest gerepareerd worden.

Van repareren kwam niet veel want aan iedereen die het maar horen wilde vertelde hij dat hij héél blij was met zijn eerstgeborene.

"Het is een meisje" straalde hij en vertelde dat de volgende dag de naamceremonie werd gehouden.

Ik ken Suleyman al drie jaar en we hebben sinds die tijd een vriendschappelijke band maar ik was nog nooit bij hem thuis geweest. Een mooie gelegenheid nu om eens bij hem en zijn vrouw Houwe op bezoek te gaan.

Het meisje in Isiakha genoemd, welke naam ik nooit eerder heb gehoord.

Natuurlijk moest ik met het zeer kleine popje gefotograveerd worden, je valt al snel op als je

als enige Toubab de ceremonie bezoekt, en je staat dus daardoor in de picture. Er zijn heel wat

"lenzen" op je gericht, geeft een ongemakkelijk gevoel zo nu en dan omdat je ongewilt in het middelpunt wordt geplaatst.

Voor mij spant het portret van het "Prille Gezin" de kroon!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Ja, Natuurlijk!

Zo nu en dan het huis wat opfleuren!

Op "natuurlijke wijze". Mooi van eenvoud, een schelp met een tak Bougainvillea!

http://nl.wikipedia.org/wiki/Bougainvillea

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Daar zit muziek in! 6.

De Netrammelaar is niet moeilijk te bespelen. Op de maat de Kalebas (daar is ie weer!) wat heen en weer "shaken" en al gauw hoor je een krachtig tik-geluid.

Een extra ondersteuning voor allerlei soorten muziek, het geluid werkt nogal verslavend, verscheidene CDtjes zet ik luister bij.

"Ik rammel wat af"!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Daar zit muziek in! 5.

Maar dan............... De Djembé! http://nl.wikipedia.org/wiki/Djembe

Gelukkig bezit ik wel enig ritmegevoel, dus pak ik zo nu en dan de Djembé.

De trommel staat in de kamer te pronken en is van Leo geweest die ook een enthousiaste speler was. Hij heeft zelfs les gehad.

Voordat wij in Gambia gingen wonen ging hij elke week naar les, Ibu zijn leraar (die grapjas in dat witte hempje), is ons later in Gambia nog eens komen bezoeken.

De mannen hebben er met verscheidene feestjes flink op geslagen, wat door de plaatselijke bevolking zeer gewaardeerd werd.

Mooie herinneringen...................

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Daar zit muziek in! 4.

Frank bezit een Balafoon. http://nl.wikipedia.org/wiki/Balafoon

´T lijkt makkelijk omdat je "gewoon" met stokjes op houten staven moet slaan.

Je hoort al snel een bijzonder Xylofoon-geluid. In Afrika is het heel gebruikelijk Kalebassen te gebruiken als resonatoren.

Wéér die Kalebassen, ze blijken onmisbaar te zijn om muziek ten gehore te brengen........

http://nl.wikipedia.org/wiki/Kalebas

Leuk instrument waar we wel een klein riedeltje op kunnen slaan maar we blijven amateurs.

Het professionele werk kan je beter overlaten aan de Balafoonspelers in de Band van Mori Kante. Ooit samen met Leo eens gezien in Paradiso, Amsterdam. Zeer indrukwekkend!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Daar zit muziek in! 3.

Vervolgens een allercharmantst "Duimpianootje" op de kop getikt, officieel "Sansa" genaamd. http://nl.wikipedia.org/wiki/Duimpiano

Het is een tokkelinstrument dat bestaat uit een aantal tongen van metaal. Soms worden er zelfs oude zaagbladen gebruikt, dat doet me opeens denken aan een zingende zaag!, maar dat is weer een heel ander verhaal........

De tongen worden op hun plaats gehouden door er een dwarsstaaf overheen te plaatsen op een houten bord en zoals in dit geval als resonansdoos een Kalebas. Als je er op tokkelt, met beide duimen, hoor je een heel helder, tinkelend, geluid.

Ze zijn er in maten van groot tot klein. Die kleine van mij heeft nét één octaafje, precies genoeg voor de Afrikaanse variant op "Jan, daar ligt een kip in ´t water"........

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Daar zit muziek in! 2.

Tevens bezit ik een "Talkingdrum" ook wel Tama genaamd.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Tama_(muziekinstrument)

Na veel verwoede pogingen deze "kwek" te bespelen ook dit instrument maar aan de kant gezet.Je moet hem onder je arm hangen en met het stokje op het vel slaan. Dat gaat nog wel, maar tegelijkertijd moet je om verschillende toonhoogtes te laten horen met je bovenarm druk uitoefenen op de snaren. Meer of minder knijpen maakt het verschil tussen de tonen.

Na veel pijn in de bovenarm én de lachspieren maar weer gaan genieten van de DVD "Baaba Maal, live at the Royal Festival Hall". Naar mijn mening speelt de Tama-speler in deze band onovertroffen!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Daar zit muziek in! 1

De eerste vakantie in Gambia was een muzikale Holiday.

Jalikebbe Kuyatéh trachtte mij het Kora-spelen bij te brengen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Kora_(instrument)

Twee weken, om de dag, een paar uur korales doorworstelen, na die twee weken kon ik het eerste couplet van een afrikaans kinderliedje ten gehore brengen. Een moeilijk te bespelen snaarinstrument waar ik duidelijk geen talent voor heb.

´K voelde me echt "Harm met het Harpje", http://www.youtube.com/watch?v=6HTsqL-Fhqc

Inmiddels staat het instrument al geruime tijd voor de sier in mijn huis, als ik Koramuziek wil horen zet ik graag een CD´tje op van Jaliba Kuyatéh die ik op oudejaarsavond live kon bewonderen.

Hij vertolkt mooie, heldere muziek waar je terstond vrolijk van wordt.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Nagelstudio?

Wie van lange nagels houdt kan z´n lol op.

Even wat "scheermesjes" zoeken op het strand en plakken maar!

Doet me denken aan dames uit de chinese opera zoals "Turandot".

http://www.operabirmingham.org/performances-turandot.html

Aria´s zingen met deze lange nagels?, Geen probleem, maar het is wél wat lastig Djembé spelen............

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Zandkasteel.

Al wandelend naar huis zag ik dit zandkasteel.

Je ziet ze regelmatig in- en om Tanji. Er wonen Termieten in. Knappe bouwwerken voor zo´n klein diertje. http://nl.wikipedia.org/wiki/Termieten

Helaas richt dit insect ook veel schade aan. Hoe knap ze ook zijn in "bouwen", het zijn tevens grote "slopers".

Ze verschansen zich graag in huizen en vreten hout aan. Bijvoorbeeld de dakspanten die tot slot totaal verpulveren en de geest geven. Geeft veel last en extra kosten voor de locale bevolking die daardoor constant hun huizen moeten repareren.

Geen graag geziene gast!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Strandavonturen 6.

Tot slot nog want "Zandkunst" bewonderd.

De afbeeldingen in het zand zijn alleen bij Eb te zien. Doet me denken aan een bomenrij en een hanekop. Helaas............. je kan het niet mee naar huis nemen.

Maar daar heeft het team van Babalola ook weer wat op gevonden!

Een fles, kunstig opgevuld met zand uit Tanji is mee te nemen als souvenier!

Al met al genoeg te ontdekken in deze sprookjestuin!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Strandavonturen 5.

Kleine kinderen zullen zich in Babalola kunnen vermaken door verstoppertje te spelen.

Wat is er nu leuker je te verschuilen achter een schild van een reuzenschildpad?

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Strandavonturen 4.

Hendrik Jan de Tuinman is ook langs geweest. Er zijn stekjes opgekweekt om de tuintjes te vullen. Blijkbaar houdt deze flora van zandrijke grond.

K keek toch wel wat verbaasd toen ik ook een Sanseveria en een Vetplant zag staan. Deed me sterk denken aan een vensterbank in Nederland uit de jaren vijftig........

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Strandavonturen 3.

Op het strand valt veel te vinden om een interieur mee op te fleuren, als je er maar oog voor hebt. En dát hebben ze, de jongens van Babalola!

Van oude teenslipers zijn "bloemrijke" onderzetters gemaakt die dienstdoen als onderzetter voor het flesje fris.

In het overdekte gedeelte, wat is gemaakt van gras wat na de regentijd rijkelijk voor handen was, hangen talloze schelpen te wapperen in de wind, zo ontstaat een leuke windmobile.

Grotere schelpen worden omgetoverd tot asbak of fruitschaal.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Strandavonturen 2.

Opgelucht en opgefrist verlaat ik het toilet, het doet outside denken aan een Afrikaanse hut maar inside een heuse toiletpot bergt en een wasbakje met kraan.

In de tuin van Babalola zie ik Roesjka in een schijngevecht met een piepklein hondje. Gelukkig gedraagt Roesj zich als een goedmoedige grote broer en laat de kleine lekker ravotten.

Ik speur wat om me heen en zie hoe vindingrijk Buba en friends de plaats hebben vormgegeven.

Typisch zo´n geval van Niets - Iets maken. Met heel weinig middelen hebben zij op een zeer creatieve manier een verrassend leuke tuin weten te maken en gebouwtjes neergezet.......

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Strandavonturen 1.

Strandwandelen in Tanji ........... Lekker langs de waterlijn slenteren, schelpen zoeken en pootje baden.

In gezelschap van Roesjka, hij doet dapper met me mee!

Bij de Markt het strand op en links af richting Rots die je in de verte ziet liggen, bij een beetje doorstappen bereik je die punt na een minuutje of vijfentwintig. Ondertussen een slokje water drinken want zon en wind maakt dorstig.

Na wat dollen met Roesj na een uurtje maar weer eens op huis an. Een gemakkelijke terugtocht voorzie ik niet want mijn blaas spreekt een woordje mee......

Tja........Waar doet een dame gepast een plas?

Plotseling wordt mijn aandacht getrokken naar een optrekje waar duidelijk "Toilet" op geschilderd staat. "T zal toch niet waar zijn?" Erop af!

Dichterbij gekomen wordt ik vriendelijk welkom geheten in Bar-Restaurant Babalola.

Buba, een kennis, blijkt samen met een clubje vrienden dit strandpaviljoen te hebben gebouwd.

Ziet er puik uit, straks maar eens een gedetailleerd onderzoekje doen, maar......Eerst Plassen!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Nog meer gevaarlijk spul.......

Gelukkig signaleren we ze hier niet al te vaak, maar soms komt ie een bezoekje brengen aan de Gambiaanse Kust.

Het "Portugees Oorlogsschip". http://nl.wikipedia.org/wiki/Portugees_oorlogsschip

Zo op het droge een bewonderenswaardig dier, met mooie olievlek kleuren, maar in zee kan je ze maar beter niet tegen het lijf zwemmen.................

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Beet!

Geduld wordt uiteindelijk altijd beloond! De heren hebben een Pijlstaartrog aan de haak geslagen, de vreugde is groot!

Tóch wel even uitkijken voor die gevaarlijke stekel in de staart, doet me gelijk weer denken aan die minder leuke story. Steve Irwin is door een broer van deze soort om het leven gekomen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Pijlstaartroggen

Na de vangst wordt uit veiligheidsoverwegingen de staart van de vis afgesneden...... ´s Avonds is ie geroosterd op een vuurtje, smaakt niet onaardig!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Veel geduld..........

Ousman en vriend Hadji trekken er samen wel eens op uit om te gaan zeevissen, gewoon met een hengeltje.

Stoer!

Vooral het lange wachten..............

Fo waati koteng,

Groet van Isatou