De Zaterdag Column

Second hand.

Even kijken of ie er nog staat. “Ja hoor, gelukkig”, nog niet

verkocht dus kan het spel van bieden vervolgd worden.

Vandaag lukt ’t me om de onderhandelingen naar tevreden-

heid af te sluiten en ben ik de trotse bezitter van een zware

ijzeren koekenpan, Made in Holland nota bene.

Net als overal wordt er ook in Tanji veel in tweedehands

goederen gehandeld.

Afdankertjes uit europa krijgen zo een tweede leven.

Ik heb altijd al veel plezier gehad op rommelmarkten, het is

hier op dat gebied voor mij een waar paradijs.

Afdingen zie je als een sport en is doodnormaal.

Als je meteen de vraagprijs betaald wordt je niet voor vol

aangezien.

Voor deze koop heb ik twee dagen onderhandeld, zowel de

verkoper als ik hadden veel lol en je leert elkaar waarderen.

Zo kopen we voordelig in wat ook noodzaak is met ons beperkt

budget. Het blijft uitkijken.

Zéker omdat we onze kleine stoere, tweedehands Suzuki-Jeep

willen blijven rijden.

Dapper rijdt hij ons over de zanderige wegen vol kuilen, wél

wat schokkerig want de schokbrekers zijn aan vervanging toe.

Omdat er veel troep op de weg ligt, hebben we regelmatig een

lekke band.

Deze week is de linkerachterband aan de beurt.

De buitenband is niet meer te repareren dus moeten we op zoek

naar een “nieuwe”.

Kebba, de bandenhandelaar, ziet ons aankomen en loopt al te

zoeken welke band het beste voldoet.

Het merk maakt niets uit als het profiel maar degelijk is.

We krijgen een mooie “Bridgestone” voor een zacht prijsje

en gaan daarmee naar Mammadou.

Deze heeft een bedrijfje waar banden geplakt of verwisseld

worden.

De reserveband gaat weer op het dak. De lekke band wordt

gerepareerd zonder behulp van machines.

De oude band wordt losgewrikt met een breekijzer, en men

gebruikt een soort hefboom, waar ze met z’n tweeën op gaan

zitten, om de velg eruit te krijgen.

Zwaar karwei. maar in een kwartiertje zit het wiel weer onder

de auto.

“Tot Ziens”, wat niet ondenkbaar is.

We hobbelen voldaan terug naar huis en besluiten de volgende

keer op zoek te gaan naar andere schokbrekers.

Bij thuiskomst duik ik meteen de keuken in en bak twee

prachtige eieren!.

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Vier op een rij

Vier dikke vriendinnen willen maar al te graag geportreteerd worden.

Let op Hoofddeksel, wat nou douchemuts!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

In de fik

Echte mannen houden van fikkie stoken........

Een geluk voor hen dat niet alles in de vuilnisemmers pastte.........

Lamin, een buurjongen helpt Ousman een handje, en zo hadden de heren weer een gelukzalig momentje...............

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Vuilnisophaaldienst

Je vuilnis wegwerken blijft een vieze bedoening.

Laatst twee mega emmers met deksel gekocht, dan is het afgeschermd en gaat niet zo rieken.

Eens in de paar weken trommelen we de "vuilnisophaaldient" op.

Deze jongens verdienen een centje bij, zij lozen de rommel op een vuilnisbelt buiten het dorp.

Waar? geen idee, ook niet echt nieuwsgierig naar..................

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Haantje

Igor is op de culinaire toer, alleen rijst is niet goed genoeg, hij prefereert er een sausje bij.........

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

IQ-test

Welke hoort niet in het rijtje thuis?

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Lekker warm

Roesjka is een echte Gambiaanse hond, hij heeft het deze winter regelmatig koud! Dan gaat hij op zoek in de compound naar een zonnig plekje.

Hoe was dat spreekwoord ook al weer?

Wie een kuil graaft voor zichzelf, laat een ander daar niet in liggen.....................

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

De Zaterdag Column

Haarknippen.

Vandaag wil ik Leo’s haar knippen maar ben er niet zeker van

of we nog genoeg stroom hebben.

We kunnen de tondeuse aansluiten op een grote vrachtwagen-

accu, maar deze is bijna elke avond in gebruik om CD’tjes te

draaien.

Er zijn bijna twee weken verstreken zodat we binnenkort weer

moeten laten opladen.

Abubakar heeft een bedrijfje waar iedereen zijn accu’s naar toe

brengt, twee dagen later kan je hem vol weer ophalen.

Zo heb je voor één euro vijftig weer een paar weken stroom.

Het is wel zaak er selectief gebruik van te maken.

De schemerlamp blijft voorlopig in de kast, daarvoor in de plaats

gebruiken we een antieke olielamp, die na meer dan honderd

jaar weer in functie is.

Daarnaast zorgen kaarsen voor een romantische sfeer, bij het

flauwe licht kan je geen boek lezen, maar ’t is gezellig zo.

En moet je ’s nachts naar het toilet pak je gewoon de zaklantaarn.

Leo’s kapbeurt stellen we een paar dagen uit om het risico uit te

sluiten dat ie zich met een half geschoren hoofd moet vertonen.

’T zal in de toekomst allemaal wat makkelijker worden als de

zonnepanelen zijn geplaatst, dan krijgen we meer capaciteit.

We zijn aan het uitzoeken wat voor ons het beste Solar-systeem

is, dus nog een paar maanden geduld.

Nu eerst de accu wegbrengen voor een nieuwe voorraad elektra.

Twee dagen later heeft Leo weer een korte coupe.

Ook mijn haar is te lang, maar afscheren is natuurlijk geen optie.

Er ís een kapper op het dorp, maar zij hebben geen ervaring met

het knippen van Europees sluik haar.

Ik durf het niet aan om hen de schaar erin te laten zetten.

Er zit dus niets anders op om het zelf maar eens te proberen.

Ik heb genoeg van die pieken waar niets meer mee te beginnen

valt.

Eerst verdeel ik op mijn achterhoofd het haar in tweeën, dat kam

ik langs mijn hals naar voren, en op goed geluk knip ik de lokken

af. Dan de pony wat korter en hier en daar wat bijpunten.

Het resultaat is niet geweldig.

Overdag los ik de mislukking op door fleurige sjaaltjes te dragen.

Alle vrouwen knopen op kunstige wijze een sjaal om het hoofd,

dus ik pas naadloos in het Afrikaanse straatbeeld.

’s Avonds thuis de sjaal maar weer af, want het is wel warm

op je kop.

‘K ben nu heel blij met de schaarse verlichting, zit ik tenminste

niet zo voor Joker!!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

'T zit erop

Na een fantastische week vakantie met elkaar, kwam de tijd weer om afscheid te nemen...........

Het was een bijzondere ervaring, niet alleen voor Co en Jo maar ook voor mij, en velen om mij heen.

Abarraka!! Co en Jo.

Nog even een portretfoto van ons vieren laten maken.

"Een herinnering om in te lijsten".

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Relaxen.........

Na al dat shoppen is het tijd voor ontspanning.

Nou ja, ontspanning?

'T is voor Jo nog een hele inspanning om rustig in een hangmat te liggen........

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Modeshow

Op het gebied van geborduurde kleding is veel te koop, en alles uniek.

Je zal geen tweeling tegenkomen. Wat nou confectie?

Hier een voorbeeld uit Serrekunda.

Saillant detail; Alle paspoppen zijn blank!

Doet bij mij de vraag rijzen, bestaan er eigenlijk wel bruine paspoppen?

Prijsvraag; Zend uw foto, en win een aantal metertjes stof. (Grapje?)

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Zig-Zag

Bij Bax, een collega van Aladji, moet je zijn als je "geborduurde" stof wil hebben. Hij is op dit gebied een professional.

Eerst vier kleuren stof in banen aan elkaar naaien en daarna in een sneltreinvaart een patroontje erop borduren met gouddraad. Het borduren doet men gewoon met een zig-zag-steek. Dan nog opleuken met een subtiel zilverdraadje. Jo heeft er een schitterende wikkelrok bij!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Iene, miene, mutte

Zoals gezegd eerst zelf "even" stof kopen.

Hiervoor moet je naar Serrekunda, daar heb je keus uit kilometers stof.

Het is een tijdrovende klus want het is moeilijk een keus te maken uit zoveel moois.

Je gaat altijd met meer de winkel uit dan je van plan was........

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Het vriest hier dat het kraakt!!!!

Hier volgt een technische mededeling!

Nog steeds lukt het me elke dag een Blog te plaatsen zij het met veel moeite.
Zoals eerder gezegd, de internetverbinding is niet ideaal en zeer traag.

Graag zou ik ook "gewoon" willen mailen, maar hier in Gambia hebben we COLDmail in plaats van Hotmail, heel vaak is de server niet te vinden, soms kan ik wel mail lezen, maar dan kan ik
het antwoorden wel vergeten.
Na een poging of acht sta ik op ontploffen, en om wat af te koelen ga ik dan maar weer in het zonnetje zitten...............

Mensen ik blijf moeite doen zo snel mogelijk te antwoorden maar vraag ook zo nu en dan
Even Geduld...................

Fo waati koteng,
Groet van Isatou

Knip

Er zijn legio kleermakers in Tanji. Eerst Aladji maar eens bezoeken. De "Knip" is hier onbekend maar elke maand komt er een nieuw Senegalees modeblad uit. Hierin staan de nieuwste modellen.

Je koopt stof naar eigen smaak vervolgens kies je een outfit en de tailor neemt je maten op. Patroonbladen kent men niet, alles wordt "uit de hand" geknipt en in een dag naait men de mooiste creaties in elkaar.

Dat spoorde Jo aan tot actie, zo'n kansje laat je niet aan je neus voorbij gaan.................... (wordt vervolgd).

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Kantje scoren

Ook in Tanji de plaatselijke middenstand bezocht.

Bij "Amadou" is een groot assortiment aan voedsel en vocht maar hij verkoopt ook garen en band.

Achter de toonbank weet ik een doos te staan welke door mij de Grabbelton wordt genoemd.

Deze tevoorschijn gehaald (zelfbediening), want je zal maar nét op zoek zijn naar dat ene stukje kant............

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Natuurschoon

Tijdens de wandeling werden er door de ontdekkingsreizigers mooie foto's der natuur gemaakt.........

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Aan de wandel

In Tanji valt ook veel te ontdekken dus trekken Co en Jo er op uit. 'K ben er toch maar achteran gesjokt, alle straatjes zien er op het eerste gezicht hetzelfde uit. Er zijn geen straatnamen of compoundnummers in ons dorp, verdwalen is dus geen kunst.

Als je hier niet echt bekend bent is het lastig je eigen compound terug te vinden, in het begin liep ik ook wel eens een straat te ver.........Maar nu, na een prachtige wandeling, liepen we regelrecht op huis an.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Pottenkijkers

"STOPPEN"!! Jo en ik, de twee archeologen van het gezelschap, zagen op hetzelfde moment een interessante pot langs de kant van de weg liggen.

Een uitzonderlijke vonst? 4000 jaar v. Chr.? Afrikaans kunstvoorwerp uit de oudheid?

Onder luid protest van de mannen; "Wij rapen niks van de straat", gingen wij eigenwijs op onderzoek uit.

'T was écht niks................. gewoon een weggegooide betonnen bloempot waar een stuk uit miste, wat een tegenvaller!

Helaas, we moesten de heren gelijk geven........

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Berichtje plaatsen

"LOKAAL INTERNET!"

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Bootje huren

In het Mangrovegebied rondom Lamin Lodge kan je mooie tochtjes varen met een rondvaartbootje. Zeiljachten vinden hier ook een aanlegplaats en mocht je zelf willen peddelen kan je zo'n uitgeholde boomstam huren.

Opvallende naam op het voorste bootje trouwens "Toubab 1 Kafoo, geen idee wat dat moet betekenen..................

Ons clubje waagde zich er niet aan, 't vereist wel wat oefening om je evenwicht te bewaren, we hadden geen trek in een nat pak.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Totempaal?

In het restaurant heeft men het interieur verfraait met houtsnijwerk.

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Hoog en droog

De huiskat van Lamin Lodge heeft zich geïnstalleerd op het dak.

Een strategisch punt want hij heeft goed overzicht op de gasten die wel eens hapjes laten vallen.

Aan zijn omvang te zien wordt er veel gemorst................

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Even plassen

Het toilet in Lamin Lodge is ook een vermelding waard.

Na het plassen handjes wassen. Keurig ingericht, een mooie "oude" waterkruik, daarnaast een emaille, chinese, kom op een authentiek lijkende houten wastafel.

Ook hier gaat men met de tijd mee. Let op de handdoekenautomaat van Hokatex met een vrolijk gekleurde handdoek, doet het toch nog Afrikaans aan.

Zo zie je maar weer dat antiek en modern prima samengaat!

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Scheel

Een gitarist begeleide Rastaman. Het geheel klonk heel aangenaam. We bleven een tijdje staan kijken en ik dacht dat ik scheel keek toen ik deze "Tweeling-Kora" zag staan (moet ik misschien een ander montuurtje?).

Werkelijk nooit eerder zo iets gezien en ik vraag me oprecht af hoe dit instrument bespeelt moet worden. Je komt handen tekort!

Navraag gaf ook geen duidelijkheid, ik houd het dus maar op een ludieke grap......

Fo waati koteng,

Groet van Isatou

Rastaman

De lunch werd muzikaal begeleidt door twee muzikanten.

Eén van de twee bespeelde een Duimpiano, een houten vierkante klankkast met een opening waarover ijzeren staafjes liggen, in dit geval oude zaagbladen! Als je daar op tokkelt geeft dat een heel bijzonder akoestisch geluid.

De man zelf had ook een opvallend uiterlijk.

Het meest in het oog vallend was zijn bril, alleen door een montuur kijken geeft vast een aparte blik..................

Fo waati koteng,

Groet van Isatou